Семејно списание за градинари на арктикот. И ние се збогуваме
Оваа година немавме среќа, но сепак мојата внука и јас се обидовме да учествуваме на натпреварот.
Бидејќи ова е наше прво искуство, првично имаше многу грешки.
И повеќето навредливи, тие не предвидоа дека плодовите домати се истураат и стануваат тешки, а од ова растението може да се скрши. Тие ја врзаа за поддршката, но не толку цврсто како што требаше, па се скрши нашиот домат од Лирија. Дојдовме дома и гасневме - едно стебло преклопено на половина, се разградија гранките со овошје. Подигна буре, премотајте го. Каде е тоа? Доматот почна да се суши. Но, самите домати се силни, тешки, рамномерни, сјајни.
Милашкина „Стихови“
Еве толку ранет другар, врзан и врзан. И доматот се покажа многу вкусен. Веќе го испробавме со целото семејство. Но, Милана претпочиташе друг вид домат - „Котија“.
Најпрво се вознемиривме, но потоа решивме дека следната година повторно да учествуваме, ќе ги земеме предвид сите наши грешки.
И следниве фотографии се направени специјално за Н.П. Фурсов и сакаме да му се заблагодариме за прекрасната сорта на домат „Котија“. Во стаклена градина, тој почна да зрее со нас и се покажа дека е многу, добро, многу вкусно. Добивме само малку да пробаме, а остатокот беше „зачука“ од внуката Коти брзо и со големо задоволство.
„Кити“
Всушност, доматот се покажа многу портокалово отколку на сликата. Слатка, прекрасна домат за деца. Сите возрасни веќе добиле предупредување од внуката дека берењето зрели плодови е строго забрането. Ова е нејзината грмушка.
Фактот дека следната година дефинитивно ќе ја засадам сортата „Котија“ - дури и не се сомневам.
И ова се плодовите што висат од говедско-домат „Богатства на инките“. Theелбата за вкус е многу голема. Да почекаме да созрее.
Инка богатство.
Па, оваа година немаме среќа.
Но, сакаме да им посакаме на сите, на сите учесници на натпреварот, големи жетви и секако победа. Ние дефинитивно ќе го следиме натпреварот.
До следната година, до следното натпреварување. СО СРЕЌА!!!
